Marlene; gulzige baby

Onze baby heeft de tafelmanieren van een holbewoner.

Echt. Ze hijgt, slikt, boert, hoest, proest, spuugt en kokhalst erop los. Ze is enorm gulzig en slaat een fles van 100cc met gemak binnen een minuut achterover. Als ze eenmaal genoeg heeft gedronken en ik toch de fles nog een keer in haar mond stop, neemt ze een laatste slok en sproeit die woedend in mijn gezicht.

Afgelopen week komt een vriendin op bezoek. Vol verbazing kijk ik toe hoe haar baby uiterst beheerst haar flesje leegdrinkt. Geen stralen melk langs haar kin, geen doordrenkte romper, niets. De voeding van mijn dochter vliegt in het rond en belandt grotendeels in mijn haren en op de bank. Tussen het drinken door hapt ze twee keer kort naar lucht om vervolgens weer aan te vallen alsof de hongerwinter is aangebroken.

Verschillende flessen en spenen

De kinderarts vertelt ons dat het normaal is dat een premature baby “inhaalgedrag” vertoont en dus fanatiek drinkt. Maar dat het wel belangrijk is dat we een manier vinden om haar ongeveer twintig minuten over een fles te laten doen. Dat hebben we natuurlijk al lang geprobeerd. We hebben een half maandsalaris uitgegeven aan verschillende flessen en spenen waaronder een dentalspeen, speciaal voor gulzige baby’s. Het mag niet baten. Iedere fles gaat binnen drie minuten leeg. Tot de laatste druppel.
Tranen met tuiten
We krijgen daarom Johannesbroodpitmeel mee om de voeding te verdikken. Ook dat blijkt geen succes. Het drinken gaat kalm (we weten niet wat we zien) maar dochter huilt tranen met tuiten. Drie lánge dagen. Tot we het niet meer kunnen aanhoren en het pak in de prullenbak kiepen, samen met alle spenen met zogenaamd kleine gaatjes.

Speen zonder gaatje

De daaropvolgende avonden spendeer ik op internet met zoektermen als “ gulzige baby ”, “baby rustig laten drinken” en “speen voor gulzige baby”. Blijkbaar kampen veel ouders met hetzelfde probleem maar heeft niemand dé oplossing. De meest positieve reacties lees ik over flessen van Dr. Brown. En op de site van Difrax vind ik spenen zonder gaatje. Die heb ik nodig! Niet omdat ik dochtertje een dichte fles wil geven natuurlijk (hoewel ik vermoed dat ze daar zelfs melk uit krijgt) maar dan kan ik zelf een klein gaatje prikken. En dan bedoel ik écht klein.
Beduveld
Hoera, het werkt! De nieuwe flessen en spenen passen in elkaar en met de dunste naald die ik kan vinden, prik ik een gaatje. Dochterlief – zichtbaar beduveld – moet ernstig haar best doen om er iets uit te krijgen. Na een half uur valt ze uitgeput in slaap. Zonder hik. Zonder kramp. In droge kleding. Als een echte dame.