Bloedverlies zwangerschap

Bloedverlies zwangerschap

Bloedverlies zwangerschap komt regelmatig voor, gelukkig betekent het lang niet altijd dat er een miskraam dreigt.

Dit artikel gaat over bloedverlies voor de 16 weken, ben je verder zwanger en heb je bloedverlies, lees dan dit artikel

Waar moet je op letten bij bloedverlies zwangerschap en wanneer moet je je verloskundige bellen?

Bloedverlies, vóór de 16 weken, komt in de zwangerschap veel vaker voor dan je denkt.

Gelukkig betekent dit lang niet altijd dat er een miskraam dreigt, ongeveer 50% van de zwangerschappen met bloedverlies verlopen verder probleemloos, het is dan geen eerste teken van een miskraam.

Heb je een beetje bloedverlies, maar geen buikpijn, dan is dit een gunstig teken.
De meeste zwangeren willen weten of er iets mis is. Hieronder vind je mogelijke oorzaken voor het bloedverlies.

Oorzaken bloedverlies zwangerschap:

  • Pseudo-menstruatie: sommige vrouwen hebben in de zwangerschap telkens een beetje bloedverlies op het moment dat ze anders ongesteld zouden zijn worden.
  • Bloeden van de baarmoedermond: de baarmoedermond wordt bedekt met een heel dunne huid. Hieronder zitten zeer veel dunne bloedvaatjes. Door je zwangerschap wordt de huid nog dunner en kunnen de bloedvaatjes makkelijker beschadigen. Daarnaast wordt de baarmoedermond beter doorbloed, waardoor er bloedverlies kan optreden.
  • Vrijen: tijdens gemeenschap kan de penis tegen de baarmoedermond aankomen en hier een wondje veroorzaken. Hierdoor zie je nogal eens dat er bloedverlies optreedt na het vrijen, dit is absoluut onschadelijk en betekent niet dat je niet mag vrijen.
  • Geen idee: Ook zonder aanwijsbare reden komt het voor dat de baarmoedermond spontaan wat gaat bloeden. Het bloed is helderrood en dun en er zijn geen buikkrampen.
  • Innestelingbloeding: als het bevruchtte eitje zich innesteld in de baarmoederwand kan dat vroeg in de zwangerschap een beetje bloedverlies geven, ook dit is onschuldig. Dit bloedverlies treedt heel vroeg in de zwangerschap op, vaak nog voordat je weer ongesteld had moeten worden of rond de periode dat je ongesteld moest worden. Het komt dan ook regelmatig voor dat vrouwen een paar dagen licht bloedverlies hebben rond de periode dat ze ongesteld hadden moeten zijn en dit verwarren met een normale menstruatie. Ze denken dan dat ze niet zwanger zijn. Het bloedverlies is echter veel korter en minder hevig dan bij een normale menstruatie.
  • Bloedverlies aan de rand van de placenta: de randen waar de placenta vastzit aan de baarmoederwand kunnen makkelijk wat bloedverlies geven. Vooral in de jonge zwangerschap komt dit nogal eens voor. Als de baarmoeder gaat groeien wordt de placenta mee omhoog "getrokken" dit kan wat spanning veroorzaken op de rand aanhechting en hierdoor kunnen er vaatjes beschadigd worden en  bloedverlies geven.
  • Bloedingen vanuit de placenta. Vroeg in de zwangerschap ligt de placenta nog helemaal rondom de hele baarmoeder. Later gaat één deel zich verder ontwikkelen en verdwijnt de rest. Het komt heel regelmatig voor dat de placenta vroeg in de zwangerschap nog bij of over de baarmoedermond heen ligt. Hierdoor kan er makkelijker wat bloedverlies optreden vanuit de placenta. Als de baarmoeder gaat groeien wordt de placenta bijna altijd mee omhoog "getrokken" en ligt hij ook niet meer over of tegen de baarmoedermond aan.
  • Buitenbaarmoederlijke zwangerschap: in ongeveer 1% van de zwangerschappen nestelt de bevruchte eicel zich niet IN de baarmoeder maar daarbuiten, vaak in de eierstokken. Zo'n buitenbaarmoederlijke zwangerschap dient zo snel mogelijk verwijderd te worden omdat er ernstige complicaties kunnen optreden. Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is bloedverlies meestal niet het eerst optredende symptoom, veel vaker is hevig buikpijn een reden om te kijken of er sprake is van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bloedverlies komt in 80% van de gevallen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap voor, maar de pijn overheerst alle andere klachten.
  • Onbekende oorzaak. Heel vaak wordt er geen oorzaak gevonden. De echo laat niets bijzonders zijn en het vruchtje ontwikkelt zich zonder problemen. Hoewel voor jou misschien onbevredigend, is het wel gunstig als er niets bijzonders gezien wordt met de echo
  • Miskraam. Zoals eerder geschreven komt bloedverlies in de vroege zwangerschap heel regelmatig voor. In ongeveer de helft van de gevallen is het een eerste teken van een miskraam. Heb je bloedverlies wat steeds erger wordt en krijg je daarbij hevige buikkrampen, dan is het geen goed teken. Pijnlijk bloedverlies wat toeneemt is vaak een teken van een op hande zijnde miskraam.

Wat te doen bij bloedverlies zwangerschap

Heb je een klein beetje bloedverlies, dan kun je best even afwachten wat er gebeurt, blijft het bij een klein beetje en treden er geen buikkrampen op dan is dat meestal een teken dat het goed gaat.

Ook als het bloedverlies optreedt na het vrijen kun je rustig afwachten, zoals eerder omschreven is bloedverlies na vrijen bijna altijd onschuldig.

Wordt het bloedverlies zoveel dat je regelmatig je maandverband moet verschonen, bel dan een verloskundige of huisarts. Ook als je nog niet bij een verloskundige bent geweest kun je de verloskundige bij jou in de buurt bellen als je bloedverlies hebt.

Treedt het bloedverlies ’s nachts op en is het niet zoveel dat het er echt uitstroomt, wacht dan met bellen tot de volgende ochtend.
Dat valt niet mee, want je bent natuurlijk bang, maar midden in de nacht kan je verloskundige ook niet veel doen.

Natuurlijk is een verloskundige of arts 24 uur bereikbaar, maar voor niet-spoedeisende zaken zal er geen echo gemaakt kunnen worden en ook ander onderzoek is vaak ’s nachts niet mogelijk.

Als je een verloskundige of arts belt dan zal ze een aantal vragen stellen: wanneer was de eerste dag van je laatste menstruatie en was dit een normale menstruatie, wanneer was je zwangerschapstest positief, wanneer is het bloedverlies begonnen en hoe verloopt het bloedverlies, heb je andere klachten enzovoort. Houd deze gegevens bij de hand.

Onderzoek bij bloedverlies zwangerschap:

Om te achterhalen waar het bloedverlies in de zwangerschap vandaan komt, kan de verloskundige of arts tot een aantal onderzoeken overgaan. Afhankelijk van de hoeveelheid bloedverlies en je verdere klachten zal de verloskundige beslissen of en zo ja welke onderzoeken zij nodig vindt:

  • Inwendig onderzoek: tijdens het inwendige onderzoek voelt de verloskundige of arts of er ontsluiting is en of er soms weefsel voelbaar is in de vagina (bij een miskraam kan dit voorkomen). Als er ontsluiting is, is dit geen goed teken. Je lichaam is dan bezig om het vruchtje naar buiten te werken
  • Speculumonderzoek: met behulp van een zogenaamde eendebek spreidt de verloskundige of arts je vagina. Hierdoor kan zij zien of er een wondje aan je baarmoedermond zit of dat er andere bijzonderheden zichtbaar zijn
  • Echo: met behulp van de echo kan gezien worden of het vruchtje nog leeft en zo ja of er bijzonderheden te zien zijn die het bloedverlies kunnen verklaren (bijvoorbeeld aan de placenta).
    Een echo via de vagina kan vanaf 6 weken zwangerschap duidelijkheid geven. Vanaf 8-10 weken zwangerschap is het meestal mogelijk om een echo via de buikwand te maken. Vóór de 6 weken geeft een echo vaak geen duidelijkheid omdat het hartje vaak nog niet te zien is en het vruchtje zich soms zo verstopt dat het helemaal niet te zien is.
    Bij een positieve hartactie en een echo na de 8 weken is er 95% kans dat er geen miskraam optreedt.
  • Bloedafname. Als je zwangerschap verder dan 8 weken is zal je verloskundige of arts je bloedgroep en rhesus factor willen weten. Als er nog geen bloed is afgenomen zal dit nu gebeuren. Dit is omdat bij een miskraam na 10 weken zwangerschap er anti D moet worden toegediend aan moeders die rhesus negatief zijn.

Dit bericht delen of bewaren?

Deel dit bericht via Facebook, Twitter, e-mail of WhatsApp. Later lezen of zelf bewaren? Mail het dan naar jezelf.

Met een zelfverzekerd gevoel bevallen?
In deze cursussen antwoorden op al jouw vragen.