Op het moment dat de gynaecoloog het advies geeft dat het toch beter is om je te gaan inleiden, en jij hiermee akkoord bent, moet eerst beoordeeld worden of je inleidbaar bent.

Wanneer kan bevalling worden ingeleid?

Om te kunnen inleiden moet de baarmoedermond rijp zijn, dat wil zeggen dat de baarmoedermond al wat is verweekt en verstreken.

Om dit te kunnen bepalen zal de gynaecoloog eerst een inwendig onderzoek doen.

Een onrijpe baarmoedermond is een paar centimeter lang en voelt stug aan, er is nog geen ontsluiting.

Een rijpe baarmoedermond is veel korter (verstreken), voelt zacht (week) aan, vaak is er ook al iets ontsluiting. Alleen bij een rijpe baarmoedermond kan er worden ingeleid

Inleiden bevalling op niet rijpe baarmoedermond

Is je baarmoedermond nog niet rijp en is het toch nodig dat de bevalling op gang gebracht wordt, dan moet de baarmoedermond eerst rijp gemaakt worden.

De eerste keuze is een ballonkatheter:

Het rijpen van de baarmoedermond gebeurt meestal met een ballonkatheter.
Dit is een slangetje wat met behulp van een eendebek in je baarmoedermond wordt ingebracht. Dit kan pijnlijk zijn, probeer zo goed mogelijk te ontspannen en let op je ademhaling. Hoe beter jij kunt ontspannen hoe minder pijnlijk het is.

Aan de katheter zit een klein ballonnetje wat gevuld is met zoutwater. Door steeds iets meer water in het ballonnetje te laten lopen wordt de opening van de baarmoedermond opgerekt. Door deze druk op je baarmoedermond stimuleert de ballon je lichaam om oxytocine (het bevalhormoon) aan te maken.

In veel ziekenhuizen mag je nog naar huis nadat de ballon geplaatst is om thuis af te wachten wat er gebeurt.

In het ziekenhuis zullen ze je vertellen dat je weer contact moet opnemen als de ballon eruit gevallen is. Dit is namelijk een teken dat je baarmoedermond zo'n 3 centimeter open is gegaan door de druk van de ballon.

Als je nog geen weeën hebt zal het per ziekenhuis verschillen of je dan direct terug moet komen naar het ziekenhuis of nog even thuis mag afwachten of je ook weeën krijgt. Veel ziekenhuizen starten namelijk niet in de nacht met het opwekken van de weeën, dus als je ballon er in de nacht uitvalt zul je meestal het advies krijgen om te proberen te gaan slapen en in de ochtend naar het ziekenhuis te komen voor het starten van de 'echte'inleiding (opwekken van weeën)

Hoe lang het duurt voordat je de ballon verliest of dat je zelfs weeën krijgt verschilt per persoon.

Een andere optie is het innemen van hormoontabletten:

Ook hiervoor wordt eerst een inwendig onderzoek gedaan én door middel van een hartfilmpje van de baby gemaakt.

De hormoontabletten zorgen ervoor dat je krampen krijgt. Deze krampen zorgen ervoor dat je baarmoedermond rijpt en hopelijk ook dat de krampen overgaan in weeën en je bevalling alsnog natuurlijk op gang komt.

Met hormoontabletten mag je niet meer naar huis omdat ze de conditie van de baby in de gaten willen houden en regelmatig moeten beoordelen of je nog een tablet ingebracht moet worden.

Inbrengen van prostaglandinegel:

Dit wordt gedaan door het inbrengen van prostaglandinen (hormonen) hoog in je vagina (vlak bij de baarmoedermond). De prostaglandine kan worden ingebracht als gel, een tablet of in een tampon. Dit is niet pijnlijk (tenzij je een inwendig onderzoek al heel vervelend vindt)

Hoe lang het duurt voor je baarmoedermond rijp genoeg is om met een infuus echt te kunnen inleiden kan niemand je zeggen.

Vaak moet de behandeling een aantal keren herhaald worden. Bij een erg onrijpe baarmoedermond kan het soms wel een aantal dagen duren voor de mond rijp genoeg is om te kunnen inleiden.

De prostaglandines kunnen ook harde buiken veroorzaken en soms gaan die harde buiken over in weeën zodat je door het rijp maken van de baarmoedermond direct doorschiet in de  bevalling en geen infuus meer nodig hebt om weeën  op te wekken.

Ook na het inbrengen van de prostaglandinegel mag je niet meer naar huis en moet je in het ziekenhuis afwachten hoe snel je baarmoedermond rijpt en of je misschien spontaan weeën krijgt.

Weeën opwekken

Als je baarmoedermond rijp is dan kan gestart worden met het opwekken van de weeën. Dit kan op 3 manieren gebeuren:

1. Breken van de vliezen. Door het handmatig breken van de vliezen kan het lichaam een signaal krijgen dat het tijd is om te bevallen en zo alsnog spontaan weeën geven.
   In dat geval verloopt je bevalling niet anders dan bij een volledig spontaan begonnen bevalling. Om de vliezen te kunnen breken moet er minstens 2 centimeter ontsluiting zijn, anders kan de arts niet bij de vliezen komen om ze te breken. Het breken van de vliezen is niet pijnlijk. Natuurlijk is het inwendig onderzoek geen pretje, maar van het breken van de vliezen zelf voel je niets.
2. Een infuus met wee-opwekkende middelen (oxytocine).
   Oxytocine is het hormoon wat je lichaam normaal zelf maakt en natuurlijke weeën opwekt. In het geval van een inleiding wordt de oxytocine kunstmatig in je lichaam ingebracht. Je krijgt een infuus waar met een pompje eerst een klein beetje oxytocine wordt toegediend. Dan wacht men even af om te kijken of je lichaam op deze hoeveelheid oxytocine weeën gaat geven. De hoeveelheid oxytocine wordt langzaam opgevoerd, net zolang tot je zulke goede weeën hebt die nodig zijn om vlot te kunnen ontsluiten.
   Net als bij een spontane bevalling zullen je weeën steeds iets krachtiger worden en steeds iets vaker komen en verloopt je bevalling meestal niet anders dan dat je spontaan weeën had gekregen.
   Bij een inleiding komt iets vaker een weeën storm voor. Bij een weeën storm is er weinig tot geen pauze tussen twee weeën. Dit is heel vervelend want je hebt geen tijd om op adem te komen. Meestal ken het infuus dan wat terug gezet worden zodat de weeën storm afneemt.
3. Inbrengen van een prostaglandine gel of tablet in de vagina. Net als bij het rijpen van de baarmoedermond kan prostaglandine soms ook gebruikt worden om weeën op te wekken.